Ο ασθενής σηκώνεται να βαδίσει την ίδια μέρα, λίγες ώρες μετά το χειρουργείο. Η διάρκεια νοσηλείας είναι πολύ σύντομη, 18- 48 ώρες μετά το χειρουργείο. Η πιθανότητα επιπλοκών από ακινησία ελαχιστοποιείται (θρομβώσεις). Δεν χρειάζονται ανυψωτικά λεκάνης τουαλέτας ή καρέκλας, διότι εφόσον δεν κόβονται μύες η περίπτωση εξαρθρώματος σχεδόν μηδενίζεται. Η περίπτωση ανισοσκελίας (διαφορά μήκους) εκμηδενίζεται, διότι ο ασθενής είναι σε ύπτια θέση (και όχι πλάγια) και έτσι μπορεί να γίνει ακριβής μέτρηση του μήκους την ώρα του χειρουργείου.
Λόγω της αυξημένης κινητικότητας της, η ΟΜΜΣ δέχεται σημαντικά φορτία. Καθώς δεν υπάρχει οστική στήριξη, η σταθεροποίηση της εξαρτάται από τα λεγόμενα , δηλαδή τους συνδέσμους και τους μυς. Το κλασσικό σημείο στο οποίο εμφανίζεται η πλειονότητα των προβλημάτων στην ΟΜΣΣ είναι στους δίσκους πάνω και κάτω από τον 5ο οσφυϊκό σπόνδυλο (Ο5), δηλαδή τον δίσκο Ο4-5 (intervertebral disc L4-5) και τον δίσκο Ο5-Ι1 (L5-S1).
Το όνομα αυτό έγινε αποδεκτό προοδευτικά από όλα σχεδόν τα κράτη και σιγά σιγά επεκτάθηκε και στους ενήλικες. Ειδικά η Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπαιδικών Χειρουργών, η μεγαλύτερη στον κόσμο (αριθμεί 20 χιλιάδες περίπου μέλη), πέραν της αποδοχής του ονόματος Ορθοπαιδική, τοποθέτησε στο κέντρο του εμβλήματός της τις λέξεις “Ορθόν Παιδίον” με ελληνικούς χαρακτήρες.
Π. Συμεωνίδης Καθηγητής Ακαδημαϊκός (ΑΜ) Πρόεδρος Κολλεγίου Ελλήνων Ορθοπαιδικών Χειρουργών. Dr.Ανδρέας Καραγιάννης M.D. Ph. D.
Το αποτέλεσμα είναι να πονάει ο ασθενής και να μη μπορεί να εκτελέσει απλές ασκήσεις της καθημερινότητάς του. Εικόνα :Ο θύλακος του φυσιολογικού ώμου είναι χαλαρός, έτσι ώστε να επιτρέπεται στον ώμο να μπορεί να κινηθεί προς κάθε κατεύθυνση (αριστερά). Με την ανάπτυξη της συμφυτικής θυλακίτιδας ο ερεθισμός και η φλεγμονή οδηγεί σε ρίκνωση του θυλάκου.Η φυσιολογική κίνηση του ώμου ποικίλει σε μεγάλο βαθμό και ορισμένοι άνθρωποι παρουσιάζουν μεγαλύτερη χαλαρότητα των αρθρώσεών τους από άλλους εντός του φυσιολογικού εύρους κίνησης Εικόνα :Η φυσιολογική εμβιομηχανική του ώμου επιτρέπει ένα μεγάλο εύρος κίνησης σε όλες τις κατευθύνσεις (αριστερά).
Στα ιταλικά γράφεται με e: ortopedia, αφού έτσι κι αλλιώς δεν θα μπορούσε να γραφτεί με ae, γιατί τότε θα διαβαζόταν και [ae]. (Πετρούνιας, 1996). To έτος 1995 μετά από ερωτήματα ξένων καθηγητών στον Έλληνα καθηγητή Παναγιώτη Σουκάκο, σχετικά με τη σωστή ορθογραφία της λέξης στις ξένες γλώσσες, αυτός μετέφερε το ερώτημα διά της Ελληνικής Εταιρείας Ορθοπαιδικής Χειρουργικής και Τραυματολογίας (ΕΕΧΟΤ) σε τρεις καθηγητές γλωσσολογίας (Μπαμπινιώτης, Πετρούνιας και Χρηστίδης).
Το όνομα «Ορθοπαιδική» εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1741 από το γάλλο ιατρό Νicolas Andry , καθηγητή στο πανεπιστήμιο των Παρισίων από τις ελληνικές λέξεις «Ορθόν» και «Παιδίον» (Ίσιο παιδί). Στην Ελλάδα το όνομα Ορθοπαιδική βρέθηκε να γράφεται με ε από το «Ορθός» και «Πέδη» αλλάζοντας την ιστορική του ετυμολογία και προέλευση.
Copyright © 2017 Γεώργιος Κυρ. Καρυδάκης, MD, All Rights Reserved.
Στο Ορθοπαιδικό τμήμα της Κλινικής εκτελούνται ετησίως εκατοντάδες ορθοπαιδικές επεμβάσεις. Πολλές από αυτές απαιτούν νοσηλεία, ενώ άλλες εκτελούνται σε εξωτερικούς ασθενείς με ελάχιστη παραμονή στην Κλινική. Οι πιο συχνές επεμβάσεις που γίνονται καθημερινά περιλαμβάνουν:Αρθροπλαστικές Αρθροσκοπήσεις γόνατοςΚατάγματα και τραύματα του μυοσκελετικού συστήματοςΕπεμβάσεις χεριούΕπεμβάσεις μικροχειρουργικήςΕπεμβάσεις ποδιού Επεμβάσεις σπονδυλικής στήληςΕπεμβάσεις σε παιδιά Τμήμα Αθλητικών Κακώσεων και Αρθροσκοπικής ΧειρουργικήςΤμήμα Μυοσκελετικής ΟγκολογίαςΤμήμα Επανορθωτικής Χειρουργικής Ισχίου και ΓόνατοςΤμήμα ΠαιδοορθοπαιδικήςΤμήμα Χειρουργικής Χεριού και ΜικροχειρουργικήςΤμήμα Χειρουργικής Σπονδυλικής ΣτήληςΤμήμα Χειρουργικής Ώμου και ΑγκώναΤμήμα Χειρουργικής Ποδιού και Ποδοκνημικής Στο Ορθοπαιδικό τμήμα της Κλινικής «ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ» θα λάβετε εξειδικευμένη φροντίδα από ειδικούς χειρουργούς ορθοπαιδικούς με μεγάλη εμπειρία, βαθιά γνώση και σύγχρονη εκπαίδευση πάνω σε όλα τα επιμέρους γνωστικά αντικείμενα της ορθοπαιδικής χειρουργικής.
Και τα δύο ονόματα είναι σωστά και τα δύο δεν καλύπτουν πλήρως όλο το φάσμα της Ορθοπαιδικής σήμερα. Το θέμα είναι καθαρά ιστορικό και η απόφαση της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Ορθοπαιδικής και Τραυματολογίας να γράψει το όνομα «Ορθοπαιδική» με αι δεν σημαίνει αλλαγή ονόματος, αλλά επαναφορά του ονόματος στις ιστορικές του ρίζες όπως το πρωτοσχημάτισε ο καθηγητής N.
Δυστυχώς τείνουν να σχηματίζονται στο οπίσθιο τμήμα οπου βρίσκεται το σπονδυλικό κανάλι μεσα απο το οποίο περνάει ο νωτιαίος μυελός. Στο ύψος κάθε μεσοσπονδύλιου δίσκου υπάρχουν μικρά ανοίγματα από τα οποία περνάνε οι διακλαδώσεις των νεύρων που στέλνει ο νωτιαίος μυελός προς τους περιφερικούς μυς. Η πλειονότητα των προβολών των δίσκων βγαίνουν με κατεύθυνση πίσω δεξιά ή πίσω αριστερά, στα σημεία δηλαδή ακριβώς που οι νευρικές ρίζες εγκαταλείπουν μέσα από στενά τούνελ το κεντρικό κανάλι.
Μέχρι σήμερα (άλλα και από ότι φαίνεται ούτε στο άμεσο μέλλον) δεν υπάρχει φαρμακευτική αγωγή που να θεραπεύει ή να επηρεάζει την πορεία της νόσου πέρα από τη μείωση του πόνου με όλες τις ανεπιθύμητες ενέργειες των φαρμάκων. Όταν η συντηρητική αγωγή δεν μπορεί να προσφέρει πλέον τίποτα, οι προχωρημένες περιπτώσεις αρθρίτιδας του ισχίου αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με ολική αρθροπλαστική ισχίου, με αντικατάσταση δηλαδή των φθαρμένων αρθρικών επιφανειών με υλικά που ονομάζονται προθέσεις.Σήμερα αποτελεί μια από τιςπιο αποτελεσματικές επεμβάσεις κλινικά, προσφέροντας καλή ποιότητα ζωής στους ασθενείς χωρίς πόνο και φυσιολογικό εύρος κίνησης.
Αυτός ο εκφυλισμός των αρθρώσεων facet είναι το βασικό στοιχείο αυτού που ονομάζουμε σπονδυλοαρθρίτιδα. Η σπονδυλοαρθρίτιδα μπορεί ορισμένες φορές να οδηγήσει και σε σπονδυλική στένωση (spinal stenosis). Το νευρικό σύστημα στην σπονδυλική στήλη είναι περιορισμένο μέσα σε ένα κοκκάλινο τούνελ: ο νωτιαίος μυελός που κατεβαίνει κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης μέσα στο σπονδυλικό κανάλι το οποίο σχηματίζεται από τα τόξα των μεμονωμένων σπονδύλων –κοκκάλινα δακτυλίδια τοποθετημένα στη σειρά.
Φαίνεται λοιπόν ότι μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα το όνομα Ορθοπαιδική εγράφετο με αι, όπως αναφέρεται στο λεξικό «Ιατρική» του υφηγητού της Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γ. Καρυοφύλλη (Β΄τόμος, σελίδα 370, έκδοση 1896) και επιβεβαιώνεται από τον καθηγητή Ι. Χρυσοσπάθη στο βιβλίο του «Ορθοπεδική» (έκδοση 1932, σελίδα 5) με τη φράση: «δι΄ ό και απεκάλεσεν ταύτην ο Andry «Ορθοπαιδική» εκ του “Ορθός” και “Παις”» και συνεχίζει: «το όνομα αυτό του ημέτερου κλάδου διετηρήθη μέχρι των ημερών ημών (αρχές του 20ου αιώνα)».
Αν και είναι εξαιρετικά σπάνιες, όπως σε όλα τα χειρουργεία, μπορεί να υπάρξουν. Φλεγμονή, με ποσοστό 1. 5%(με την το ποσοστό είναι ακόμα μικρότερο διότι η χειρουργική τομή είναι πολύ μικρή και μακριά από την περιοχή του περινέου). Εξάρθρημα 2-3%(στην τεχνική AMIS, επειδή δεν κόβονται μύες -που είναι βασικοί σταθεροποιητές - το ποσοστό ελαχιστοποιείται στο 0.
Η θεραπεία διακρίνεται σε συντηρητική και χειρουργική. Συντηρητική αγωγή (σε γενικές γραμμές όταν η γωνία σκολίωσης είναι μικρότερη από 50ο ) Σε γωνίες
Συµεωνίδης Καθηγητής – Ακαδηµαϊκός (ΑΜ) Πρόεδρος του Κολεγίου Ελλήνων Ορθοπαιδικών Χειρουργών .
Θα ήταν τραγικό ένας καθηγητής από άλλη χώρα να δίνει πριν από 260 χρόνια ελληνικό όνοµα σε ένα καινούργιο κλάδο της ιατρικής τιµώντας την ελληνική γλώσσα όταν δεν υπήρχε ελληνικό κράτος, το όνοµα αυτό να γίνεται αποδεκτό από τις Ορθοπαιδικές Εταιρείες όλου σχεδόν του κόσµου και η Ελληνική Ορθοπαιδική Εταιρεία να απεµπολεί την τιµή αλλάζοντας µόνο αυτή το όνοµα.“ Θεσσαλονίκη, Δεκέµβριος 2002 Παν.
Η κακή στάση στο διάβασμα ή οι βαριές σχολικές τσάντες δεν φαίνεται ότι παίζουν ρόλο. Πιθανόν να ευθύνονται κληρονομικοί, ορμονικοί, μηχανικοί και διατροφικοί παράγοντες. Όλα τα παιδιά πρέπει να εξετάζονται από ορθοπαιδικό κατά τη διάρκεια της σκελετικής ανάπτυξης. Τα σημεία της σκολίωσης είναι: ασυμμετρία ωμοπλατών ασυμμετρία λεκάνης δερματική πτυχή στην οσφυική χώρα (μέση) κατά τη δοκιμασία επίκυψης υπάρχει ύβος (προπέτεια) στην εικόνα φαίνεται η ασυμμετρία των ωμοπλατών, η δερματική πτυχή και ο ύβος κατά την επίκυψη.
Στη συνέχεια, ακολουθεί μείωση του εύρους κίνησης, ενώ μερικές φορές συστήνεται χειρουργική επέμβαση για τενοντίτιδα ή ρήξη του στροφικού πετάλου επιδεινώνοντας την υπάρχουσα συμπτωματολογία. Ο ασθενής, όπως προαναφέρθηκε, παρουσιάζει μια επώδυνη μείωση του εύρους κίνησης της άρθρωσης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι καλό να ληφθεί μια ακτινογραφία για να επιβεβαιωθεί ότι ο πόνος και η απώλεια της κίνησης δεν οφείλεται σε αρθριτικές αλλοιώσεις.