on 

ลมเป็นพิษ (ตอนที่ 2 และตอนจบ)

3 ตุลาคม 2015
ลมเป็นพิษ

อาการลมพิษเรื้อรังที่สำคัญ ได้แก่

สาเหตุของการเกิดลมพิษยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด แต่ตุ่มนูนที่เป็นลมพิษจะเกิดเมื่อเซลล์ปล่อยสารต้านฮีสตามีน (Histamine) หรือสารเคมีอื่นเข้าสู่กระแสเลือด ซึ่งผิวหนังมักจะมีปฏิกริยาเมื่อถูกกระตุ้นด้วย

โดยปัจจัยที่เพิ่มความเสียงในการเป็นลมพิษเรื้อรัง ได้แก่ การมีเพศหญิงซึ่งมีโอกาสเป็นมากกว่าเพศชาย 2 เท่า และการอยู่ในช่วงวัยรุ่น (Young adult)

ส่วนอาการแทรกซ้อนที่เกิดจากการเป็นลมพิษเรื้อรัง ได้แก่

คนที่เป็นลมพิษเรื้อรังจะยิ่งมีความเสี่ยงในการเกิดความผิดปกติของระบบภูมิต้านทานอย่างโรคไทรอยด์ (Thyroid disease) โรคลูปัส (Lupus) โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ (Rheumatoid arthritis) กลุ่มอาการโจเกรน (Sjogren's syndrome ที่มีอาการตาแห้งและปากแห้งเป็นหลัก) โรคแพ้กลูเตน (Celiac disease) และโรคเบาหวานชนิดที่ 1 (Type 1 diabetes)

การรักษาอาการลมพิษที่ดีที่สุดคือ การหลีกเลี่ยงสิ่งที่กระตุ้นให้เกิดอาการ การกินยาต้านฮีสตามีน การกินยาคอร์ติโคสเตียรอยด์ (Corticosteroid) และหากเป็นกรณีรุนแรงอาจใช้การฉีดยา Epinephrine (Adrenaline)

สำหรับคำแนะนำในการป้องกันหรือการบรรเทาปฏิกริยาของผิวหนังจากการเป็นลมพิษเรื้อรัง ได้แก่

แหล่งข้อมูล

  1. Chronic hives (urticaria). [2015, October 2].
  2. Allergies and Hives. [2015, October 2].