ลดได้ ตัดได้ ผอมได้ (ตอนที่ 3)

3 เมษายน 2017

โรคอ้วนสามารถทำให้อายุไขลดลงเฉลี่ยที่ 3-10 ปี และมีผลต่อคุณภาพชีวิตประจำวัน เช่น

• หายใจลำบาก (Breathlessness)
• เหงื่อออกมาก (Increased sweating)
• กรน (Snoring)
• ทำกิจกรรมทางกายลำบาก
• รู้สึกเหนื่อยบ่อย
• ปวดข้อและหลัง
• ขาดความมั่นใจ (Low confidence) และขาดความพึงพอใจในตนเอง (Low self-esteem)
• รู้สึกโดดเดี่ยว (Feeling isolated) และนำไปสู่ภาวะหดหู่ซึมเศร้า (Depression)

นอกจากนี้ยังอาจทำให้เกิดปัญหาโรคต่างๆ เช่น

• โรคเบาหวานชนิดที่ 2 (Type 2 diabetes)
• โรคความดันโลหิตสูง
• โรคหลอดเลือดหัวใจอุดตัน (Coronary heart disease)
• โรคมะเร็งบางชนิด เช่น มะเร็งเต้านม มะเร็งลำไส้
• โรคหลอดเลือดสมอง (Stroke)
• โรคกรดไหลย้อน (Gastroesophageal reflux disease = GERD)
• โรคนิ่วในถุงน้ำดี (Gallstones)
• โรคหยุดหายใจขณะหลับ (Sleep apnoea)

การวัดว่าเป็นโรคอ้วนหรือไม่ นิยมเทียบจากค่าดัชนีมวลกาย (The body mass index = BMI) ซึ่งมีความสัมพันธ์กับความสูง เพศ และอายุ ตามสูตรคำนวณคือ

BMI = น้ำหนักตัว (หน่วยเป็นกิโลกรัม) / ความสูง (หน่วยเป็นเมตร) ยกกำลังสอง

โดยมีการแปรค่าดัชนีมวลกายในผู้ใหญ่ทั่วไปดังนี้

• 18.5 - 24.9 หมายความว่า มีสุขภาพดี
• 25 - 29.9 หมายความว่า น้ำหนักเกิน (Overweight)
• 30 - 39.9 หมายความว่า อ้วน (Obese)
• 40 ขึ้นไป หมายความว่า อ้วนมาก (Severely obese)

อย่างไรก็ดีการวัดค่าดัชนีมวลกายเพียงอย่างเดียวอาจใช้ไม่ได้กับผู้ที่มีกล้ามเนื้อมากแต่ไม่มีไขมันเกิน ดังนั้นจึงต้องใช้การวัดวิธีอื่นร่วมด้วย เช่น การวัดรอบเอว ซึ่งโดยทั่วไปผู้ชายที่มีรอบเอวมากกว่า 37 นิ้ว หรือผู้หญิงที่มีรอบเอวมากกว่า 31.5 นิ้ว จะถือว่าเป็นโรคอ้วน

แหล่งข้อมูล

1. Obesity. [2017, April 1].