on
ยกระดับ “ซูโดอีเฟดรีน” เป็นวัตถุออกฤทธิ์ต่อจิตประสาท (ตอนที่ 1)
7 พฤษภาคม 2012นายวิทยา บุรณศิริซูโดอีเฟดรีน (Pseudoephedrine) เป็นยาวัตถุออกฤทธิ์เมื่อวันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2555 กระทรวงสาธารณสุขได้จัดมาตรการเร่งด่วนในการควบคุมยาโดยให้สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา (อย.) ดำเนินการ 3 เรื่อง ได้แก่ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข กล่าวว่า หลังจากที่ได้ออกประกาศควบคุมยาแก้หวัดสูตรผสม
- การจัดระบบรองรับยาส่งคืนจากร้านขายยาและสถานบริการที่ไม่ประสงค์จะครอบครองยา
- ตรวจสอบยอดคงเหลือเพื่อเข้าสู่ระบบการจ่ายยาวัตถุออกฤทธิ์ และ
- การจัดระบบจำหน่ายยาที่คงเหลือในทุกบริษัทให้แก่สถานบริการที่มีประกาศครอบครองการใช้ยาที่เป็นวัตถุออกฤทธิ์
โดยให้ทุกสถานพยาบาลทำแผนและประมาณการใช้ยาล่วงหน้ามาที่ อย. และเมื่อมีใบสั่งซื้อไปที่บริษัท จะมีระบบบันทึกการรายงานเพื่อการดำเนินการตรวจสอบ และจัดระบบยาแก้หวัดสูตรผสมซูโดอีเฟดรีนของประเทศให้ชัดเจน ทั้งจำนวน สูตรตำรับยาที่จะผลิตในอนาคต และการมอบหมายบริษัทผู้ผลิต เพื่อให้เกิดความเหมาะสมต่อการใช้ และสามารถตรวจสอบได้ทันที
วัตถุออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาท (Psychoactive drug) เป็นสารเคมีที่มีผลต่อระบบสมองส่วนกลาง (Central nervous system) ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในสภาพอารมณ์ ความรู้สึกตัว การรับรู้ และพฤติกรรม สารนี้อาจใช้เพื่อการรักษาอาการทางจิต เช่น ช่วยให้มีความสุข สนุกสนาน ตื่นตัว หรือใช้ในการฟื้นฟูสภาพผู้ติดยา (Opioid dependency) หรือผู้เป็นโรคพิษสุราเรื้อรัง (Alcoholism) แต่มีวัตถุออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาทหลายตัวที่ก่อให้เกิดโทษต่อร่างกายได้จากการใช้ยาเกินขนาด
รัฐบาลทั่วโลกได้มีกฏหมายบังคับเกี่ยวกับการผลิตและการขายยาเหล่านี้ ทั้งนี้เพื่อลดการใช้ยาในทางที่ผิด อย่างมาตราการควบคุมวัตถุออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาทในปี พ.ศ. 2514 (Convention on Psychotropic Substances of 1971) ที่เกิดจากอนุสัญญาขององค์การสหประชาชาติว่าด้วยวัตถุที่ออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาท ซึ่งได้กระทำกัน ณ กรุงเวียนนา ประเทศออสเตรีย เมื่อวันที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2514 เพื่อควบคุมวัตถุออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาท เช่น แอมเฟตามีน (Amphetamines) บาร์บิทูเรท (Barbiturates) เบนโซไดอาเซฟีน (Benzodiazepines) และไซคีเดลิค (Psychedelics)
ประเทศไทยได้เข้าร่วมเป็นภาคีในอนุสัญญาดังกล่าว เพื่อร่วมมือกับประเทศภาคีอื่นๆ ในการควบคุมการผลิต การขาย การนำเข้า การส่งออก การนำผ่านหรือการมีไว้ในครอบครองซึ่งวัตถุที่ออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาททั้งภายในประเทศและระหว่างประเทศ มิให้เกิดอันตรายต่อสุขภาพของบุคคลและสังคม จึงได้ตรา “พระราชบัญญัติวัตถุออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาท พ.ศ. 2518” ขึ้น
ตามพระราชบัญญัติดังกล่าว เรียกวัตถุออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาทอย่างสั้นๆ ว่า “วัตถุออกฤทธิ์” ซึ่งมีความหมายว่า “วัตถุที่ออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาทที่เป็นสิ่งธรรมชาติหรือที่ได้จากสิ่งธรรมชาติ หรือวัตถุที่ออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาทที่เป็นวัตถุสังเคราะห์ ทั้งนี้ ตามที่รัฐมนตรีประกาศในราชกิจจานุเบกษา” โดยมีการจัดแบ่งประเภทของวัตถุออกฤทธิ์เพื่อการควบคุม ซึ่งพิจารณาจากความเสี่ยงของวัตถุออกฤทธิ์นั้นต่อการเสพติดของประชากรและประโยชน์ในการรักษาโรค ออกเป็น 4 ประเภท ซึ่งจะกล่าวต่อไปในวันพรุ่งนี้
แหล่งข้อมูล:
- รมว.สาธารณสุข สั่งดำเนิน 3 มาตรการแก้ปัญหายารั่วไหล [2012, May 6].
- Psychoactive drug. [2012, May 6].
- Convention on Psychotropic Substances. [2012, May 6].
- พระราชบัญญัติวัตถุออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาท พ.ศ. 2518 [2012, May 6].