ภาวะแทรกซ้อนของ งูสวัด

ภาวะแทรกซ้อนของงูสวัดมักเกิดขึ้นได้เนื่องจากผู้ป่วยอยู่ในช่วงที่มีภูมิคุ้มกันต่ำกว่าปกติ ซึ่งภาวะแทรกซ้อนบางอย่างอาจเป็นอันตรายแก่ชีวิตหากได้รับการรักษาที่ล่าช้า การเสียชีวิตจากภาวะแทรกซ้อนของงูสวัดพบได้น้อยมาก แต่ก็มีการพบว่าผู้ป่วยที่เป็นทุก 1 ใน 1,000 รายที่อายุมากกว่า 70 ปีขึ้นไปมีอาการที่ค่อนข้างรุนแรง ภาวะแทรกซ้อนที่สามารถพบได้ในผู้ป่วยโรคงูสวัด ได้แก่

• อาการปวดปลายประสาทหลังจากเป็นงูสวัด (Postherpetic Neuralgia) เป็นภาวะแทรกซ้อนที่พบได้ทั่วไปในผู้ป่วยงูสวัด โดยเฉพาะกลุ่มผู้ป่วยอายุ 50 ขึ้นไป อาการโดยรวมของภาวะแทรกซ้อนนี้คือปวดอย่างรุนแรงที่ปลายประสาท ลักษณะของการปวดจะรู้สึกปวดแสบเหมือนโดนเข็มตำบริเวณที่เคยเป็นงูสวัด และอาการอาจกำเริบเวลาที่อากาศเปลี่ยนแปลง อีกทั้งผิวหนังยังอาจไวต่อการสัมผัส ทำให้รู้สึกเจ็บหรือปวดได้ง่าย อาการนี้มักจะหายในระยะเวลา 3-6 เดือน แต่บางรายก็อาจกินเวลาหลายปีหรือเป็นต่อเนื่องไปตลอดได้
• ปัญหาเกี่ยวกับตา หากเชื้องูสวัดกระจายไปที่บริเวณดวงตาก็อาจก่อให้เกิดปัญหาอาการปวดตาจากแผลในกระจกตา การติดเชื้อที่เส้นประสาทตา บางรายอาจมีปัญหาต้อหิน ซึ่งอาจส่งผลต่อการมองเห็นได้
• โรครัมเซย์ฮันท์ ซินโดรม (Ramsay Hunt Syndrome) เป็นโรคซึ่งเป็นภาวะแทรกซ้อนจากงูสวัดโดยตรง เกิดจากการที่เชื้อไวรัสเข้าไปจู่โจมเส้นประสาทสมอง ทำให้เกิดอาการต่าง ๆ เช่น ปวดหู การได้ยินลดลง เวียนหัว บ้านหมุน ได้ยินเสียงหึ่ง ๆ เกิดตุ่มน้ำภายในหู เสียการรับรู้รสชาติอาหาร ใบหน้าซีกใดซีกหนึ่งเบี้ยว ซึ่งจะต้องรักษาด้วยยาต้านไวรัส และต้องรีบรักษาภายใน 72 ชั่วโมงหลังจากเกิดอาการเพราะการรักษาตั้งแต่แรก ๆ จะทำให้ได้รับผลการรักษาที่ดีกว่า หากช้ากว่านี้อาจทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร
• การติดเชื้อที่ผิวหนัง หากตุ่มน้ำบนผิวหนังเกิดการแตกและไม่ได้รับการรักษาที่ดีจะทำให้เกิดการติดเชื้อแบคทีเรียและทำให้เกิดไข้ได้
• การติดเชื้อของอวัยวะภายใน เนื่องจากอาการของงูสวัดจะส่งผลโดยตรงต่อระบบประสาท ผู้ป่วยอาจเสี่ยงต่อการอักเสบที่อวัยวะต่าง ๆ อันเนื่องมาจากเส้นประสาทในอวัยวะเหล่านั้นติดเชื้อไวรัส โดยอาการอักเสบที่อันตรายอันเกิดจากภาวะแทรกซ้อนงูสวัด ได้แก่ ปอดอักเสบ ตับอักเสบ ไข้สมองอักเสบ ไขสันหลังอักเสบ รวมถึงเยื่อหุ้มสมองอักเสบ ซึ่งหากรักษาไม่ทันอาจทำให้เสียชีวิตได้ อย่างไรก็ตาม ภาวะแทรกซ้อนดังกล่าวเกิดขึ้นได้น้อยมาก