ทำไมหัวใจต้องล้มเหลว (ตอนที่ 6 และตอนจบ)

1 ตุลาคม 2015

สำหรับการป้องกันภาวะหัวใจล้มเหลวทำได้โดยการลดความเสี่ยงต่างๆ เช่น

• ไม่สูบบุหรี่
• ไม่ดื่มแอลกอฮอล์
• ควบคุมความดันโลหิต น้ำตาลในเลือด คลอเรสเตอรอล
• ออกกำลังกายเป็นประจำ
• กินอาหารที่มีประโยชน์
• รักษาน้ำหนักตัวให้พอดี
• ลดและจัดการกับความเครียด

อนึ่ง ในปี พ.ศ. 2544 The American Heart Association (AHA) และ American College of Cardiology (ACC) ได้จัดระดับของภาวะหัวใจล้มเหลว และมีการทบทวนการจัดระดับอีกครั้งในปี พ.ศ. 2549 โดยการจัดระดับนี้ทำให้เราสามารถเข้าใจถึงพัฒนาการของโรคว่าจะแย่ลงเมื่อเวลาผ่านไปและเข้าใจถึงแผนการดูแล ซึ่งมีลักษณะตั้งแต่ระยะ A ไปจนถึงระยะ D ดังนี้

ระยะ A ระยะที่มีความเสี่ยงสูงในการมีภาวะหัวใจล้มเหลว ได้แก่ คนที่มี

• ความดันโลหิตสูง
• เบาหวาน
• โรคหลอดเลือดหัวใจ
• อ้วนลงพุง (Metabolic syndrome)
• มีประวัติการรักษาด้วยยาที่เป็นพิษต่อหัวใจ (Cardiotoxic drug therapy)
• มีประวัติการดื่มแอลกอฮอล์ (Alcohol abuse)
• มีประวัติเป็น โรคไขข้ออักเสบ (Rheumatic fever)
• มีประวัติคนในครอบครัวเป็นโรคกล้ามเนื้อหัวใจเสื่อม (Cardiomyopathy)

ระยะ B ระยะที่พบว่าหัวใจห้องล่างซ้ายมีปัญหาในการบีบเลือดออก (Systolic left ventricular dysfunction) แต่ไม่เคยมีภาวะหัวใจล้มเหลว เมื่อวัดค่า EF จะอยู่ต่ำกว่าร้อยละ 40 ซึ่งได้แก่ คนที่

• เคยเป็น โรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน (Heart attack)
• เป็นโรคลิ้นหัวใจ
• เป็นโรคกล้ามเนื้อหัวใจเสื่อม

ระยะ C ระดับที่พบว่าหัวใจห้องล่างซ้ายมีปัญหาในการบีบเลือดออก ได้แก่ คนที่

• หายใจลำบาก
• อ่อนเพลีย
• ออกกำลังกายได้น้อยลง

ระยะD มีอาการหนักแม้จะรักษาด้วยการใช้ยาแล้วก็ตาม

แหล่งข้อมูล

1. Heart Disease and Congestive Heart Failure. [2015, September 30].
2. Heart failure. [2015, September 30].