ของฝากจากน้ำท่วม (ตอนที่ 10)

27 มกราคม 2017

2. แบบ Moccasin-type infection เป็นการติดเชื้อบริเวณฝ่าเท้าหรือส้นเท้า ถือเป็นชนิดที่เรื้อรัง

• อาจเริ่มต้นด้วยอาการระคายเคืองเล็กน้อย ผิวแห้ง คัน แสบ หรือตกสะเก็ด
• ต่อมาผิวจะหนา ตกสะเก็ด แตก และลอก ที่ฝ่าเท้าหรือส้นเท้า ในกรณีที่อาการรุนแรง เล็บเท้าจะติดเชื้อ หนา แตกละเอียด (Crumble) และหลุดลอกออก
• อาจปรากฏอาการที่ฝ่ามือ (มักเกิดที่เท้าทั้งสองข้างพร้อมฝ่ามือข้างใดข้างหนึ่ง)
• เป็นชนิดเรื้อรัง รักษาหายยากมาก

3. แบบ Vesicular infection เป็นตุ่มพอง เป็นชนิดที่พบน้อยที่สุด

• มักเริ่มต้นด้วยการเป็นตุ่มพองที่ผิวหลังเท้าอย่างทันทีทันใด หรืออาจจะเกิดระหว่างนิ้วเท้า ส้นเท้า ฝ่าเท้า หรือหลังเท้า
• ตุ่มพองจะแดงและอักเสบ
• อาจเป็นได้อีกหลังการติดเชื้อครั้งแรก โดยการติดเชื้ออาจจะเกิดในบริเวณเดียวกันหรือคนละที่ เช่น แขน หน้าอก หรือ นิ้วมือ และผิวอาจตกสะเก็ด
• อาจมีการติดเชื้อแบคทีเรียร่วมด้วย
• มักพัฒนามาจากการติดเชื้อแบบ Toe web infection ที่เป็นอยู่นาน
• ตอบสนองต่อการรักษาได้ดี

โรคน้ำกัดเท้าเป็นโรคที่รักษาได้ แต่อาจกลับมาเป็นซ้ำอีก หาก

• ไม่มีการป้องกันตัวเอง และมีการสัมผัสกับเชื้อราที่ทำให้เกิดโรค
• ไม่ได้ใช้ยาต้านเชื้อรา (Antifungal medicine) ตามระยะเวลาที่กำหนด ทำให้ฆ่าเชื้อราได้ไม่หมด
• เชื้อรายังตายไม่หมดแม้จะได้รับยาครบคอร์สแล้วก็ตาม

หากไม่ทำการรักษา โรคน้ำกัดเท้าอาจเป็นสาเหตุทำให้เกิดการติดเชื้อแบคทีเรียอย่างรุนแรง และทำให้มีการติดเชื้อที่นานและเป็นซ้ำได้อีก

อาการแทรกซ้อนของโรคน้ำกัดเท้า เกิดจากการที่เชื้อราอาจกระจายไปยังบริเวณอื่น เช่น ขา นิ้วเท้า มือ นิ้วมือ และส่วนต่างๆ ของร่างกาย ทำให้เป็น

• โรคเชื้อราที่เล็บ (Onychomycosis)
• โรคสังคัง (Groin fungus / Tinea cruris / Jock itch)
• กลากลำตัว (Tinea corporis)
• การติดเชื้อแบคทีเรียทุติยภูมิ (Secondary bacterial infections)

บรรณานุกรม

1. Athlete's Foot - Topic Overview. [2017, January 25].

2. Athlete's Foot. [2017, January 25].