กระจ่างขึ้นด้วยเครื่องช่วยวินิจฉัย (ตอนที่ 5)

3 สิงหาคม 2015

การใช้เอ็มอาร์ไอกับการตรวจหัวใจและหลอดเลือด เช่น

• ดูขนาดและการทำงานของห้องหัวใจ
• ดูความหนาและการเคลื่อนไหวของผนังหัวใจ
• ดูร่องรอยความเสียหายของโรคหัวใจ
• ดูปัญหาโครงสร้างในหลอดเลือดเอออร์ตา (Aorta) เช่น หลอดเลือดโป่งพอง
• ดูการอักเสบหรืออุดตันของหลอดเลือด

การใช้เอ็มอาร์ไอกับกระดูกและข้อต่อ เช่น

• ข้อต่อผิดปกติ เช่น ข้อต่ออักเสบ (Arthritis) หรือข้อต่อผิดปกติที่มีสาเหตุมาจากการได้รับบาดเจ็บ
• ข้อกระดูกสันหลังผิดปกติ
• การติดเชื้อในกระดูก
• มีก้อนเนื้อในกระดูกและเซลล์เนื้อเยื่อ

ในห้องตรวจเอ็มอาร์ไอจะห้ามนำเอาวัตถุโลหะและอิเล็คโทรนิคเข้าไปด้วย เพราะอาจเกิดความเสียหายและทำให้การตรวจผิดพลาดได้ เช่น

• เครื่องประดับ นาฬิกา บัตรเครดิต เครื่องช่วยฟัง
• เข็มหมุด กิ๊บหนีบผม
• ปากกา มีดพก แว่นตา

สำหรับคนที่มีการใส่อวัยวะต่อไปนี้ ไม่ควรทำเอ็มอาร์ไอ

• มีการฝังประสาทหูเทียม (Cochlear implant)
• มีการใส่คลิป (Clips) บางชนิดที่ใช้ในกรณีหลอดเลือดโป่งพองในสมอง (Brain aneurysms)
• มีการใส่ขดลวด (Metal coils) บางชนิดในหลอดเลือด
• มีการใช้เครื่องกระตุ้นหัวใจ (Cardiac defibrillators) และเครื่องคุมจังหวะหัวใจ (Pacemakers)
• มีการใช้ข้อเทียมที่เป็นโลหะ (Metallic joint prostheses)

ข้อดีของเอ็มอาร์ไอ

• ไม่มีการใช้รังสี (Ionizing radiation) ในการตรวจ
• สามารถใช้ตรวจอวัยวะที่มีเนื้อเยื่ออ่อน (Soft-tissue structures) เช่น หัวใจ ตับ ฯลฯ ได้ดีกว่าเครื่องมืออื่น ทำให้สามารถวินิจฉัยความผิดปกติของสมองเฉพาะแห่ง (Focal lesions) และก้อนเนื้อ (Tumors) ได้ดี
• สามารถใช้ตรวจความผิดปกติของอวัยวะที่อาจถูกบดบังด้วยกระดูก

แหล่งข้อมูล

1. Magnetic Resonance Imaging (MRI) - Body. [2015, August 2].
2. MRI. [2015, August 2].